#โฮสท์หื่น KRISHO NC 18+ (CH 24)






    #โฮสท์หื่น KRISHO  NC 18+ (CH 24)




            ชัดเลย!!  ชิบหายแล้วไงไอ้อู๋!!!  คริสรีบวิ่งไปยังโต๊ะโคมไฟข้างเตียงเพื่อหยิบพวงกุญแจสำรองออกมาแล้วรีบไปที่ห้องน้ำเพื่อไขทันที  แต่อะไรมันก็ไม่ได้ดั่งใจไปซะหมดทุกอย่างรวมถึงไอ้คนที่มันกำลังชักว่าวอยู่ในห้องน้ำนั่นด้วย!!  พวงกุญแจที่มีลูกอยู่นับ 10บวกทั้งไอ้เสียงซี๊ดซ๊าดอยู่ในห้องน้ำคูณกับยาที่มันเริ่มออกฤทธิ์ความรู้สึกร้อนวูบภายในร่างกายที่แล่นเข้ามายิ่งทำให้คริสแทบจะเป็นไฟ                                                                            

            งุนงวนกับกุญแจอยู่ไม่นานในที่สุดคริสก็ไขประตูเข้าไปได้เผยให้เห็นร่างเล็กที่นั่งอยู่ตรงชักโครกที่ปิดฝาไว้กำลังใช้มือกอบกุมส่วนที่อ่อนไหวพร้อมชักไปมาอย่างรวดเร็ว  เสียงครางกระเส่ายิ่งทำให้คริสรีบวิ่งเข้าไปดึงมือซูโฮออกทันที           


               “นี่!  น้องจุนทำแบบนี้ทำไม!!  น้องจุนควรจะไปที่เตียงสิไม่ใช่มานั่งชักว่าวตรงนี้!!”  ใบหน้าของซูโฮที่ตอนนี้มีเหงื่อผุดเต็มไปหมดบวกกับเสียงร้องซี๊ดซ๊าดยิ่งทำให้ภายในร่างกายของคริสร้อนเร่ามากขึ้น  บนร่างกายของซูโฮมีแค่เสื้อกล้ามสีขาวเท่านั้นเพราะกางเกงถูกกองไปไว้อยู่บนพื้น  ซูโฮรีบปัดมือคริสออกเพื่อที่จะรีบปลดปล่อยความรู้สึกที่มันอัดอั้นไว้แต่คริสใช้แรงรวบแขนของซูโฮไว้คัดหลังก่อนที่จ้องตาเขม็ง คนที่ถูกจับแขนไว้ดิ้นพล่านไปมาแต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้หลุดพ้นจากพันธนาการสักนิด คริสลากซูโฮออกมาจากห้องน้ำแล้วให้ผลักลงบนเตียงโดยที่เค้ายังคงจับแขนคนตัวเล็กไว้


            “แฮ่ก...ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!!  ปล่อย!  น้องจุนไม่ไหวแล้วปล่อย!


            “ไม่ปล่อย!  นี่น้องจุนไม่คิดจะสงสารพี่บ้างเหรอพี่รอน้องจุนอยู่นะ!


            “รอเย็ดอ่ะดินี่คิดจะมาปลดปล่อยที่น้องจุนคนเดียวรึไง!  ชักว่าวอ่ะเป็นมั้ยฮะ!


            “เป็น!! แต่พี่มีน้องจุนข้างๆแบบนี้พี่ทำไมต้องอย่างนั้นด้วยล่ะ!!


            “.....”


            “พี่ทรมานน้องจุนรึเปล่า”


            “เปล่า  พี่ฟานไม่ได้..”


            “น้องจุนตอบแค่ตอบพี่ว่า  ‘ใช่  หรือ ไม่ใช่’ ” เพียงแววตาที่ดูหม่นลงทำให้ซูโฮถึงกับแน่นิ่งไป  คริสเลยรีบยิงคำถามไปทันที


            “ที่น้องจุนเข้าไปชักว่าวในห้องน้ำเพราะไม่อยาก..กับพี่”


            “มันก็มะ..ไม่เชิง”


            “บอกมาแค่ว่า ใช่หรือไม่ใช่”


            “ชะ..ใช่” เสียงแผ่วเบาของซูโฮทำให้คริสเอาลิ้นดันกระพุ้งแก้มก่อนจะถอดหายใจเฮือกใหญ่แล้วถามคำถามต่อไป


            “ทั้งที่รู้ว่าพี่ก็ดื่มน้ำนั้นไปเหมือนกัน ถึงแม้ว่าพี่จะดื่มน้อยกว่าน้องจุนแต่ปริมาณมันก็มากพอที่จะออกฤทธิ์และอาจทำให้พี่ควบคุมตัวเองไม่ได้....”


            “....”


            “แต่น้องจุนก็เลือกที่จะทิ้งพี่ให้ทรมานแบบนี้คนเดียว...”


            “แต่…!


            “ใช่หรือ ไม่ใช่!


            “ใช่...” คริสร้องฟู่ผ่านปากเพื่อระบายอารมณ์ที่พลุ่งพล่านก่อนที่เค้าจะค่อยๆปล่อยมือออกจากแขนของซูโฮก่อนจะยิ้มบางแบบเห่ยๆ


            “อะ..โอเค พี่เข้าใจแล้วล่ะพี่ขอโทษนะ... ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ครั้งแรกก็จริงแต่น้องจุนคงยังไม่พร้อม รีบปลดปล่อยแล้วไปนอนซะนะ... ” ซูโฮหลบสายตาของคริสที่จ้องมาทำให้เค้าไม่รู้เลยว่าตอนนี้แววตาของคริส


                                    รู้สึกผิดกับคนตัวเล็กมากแค่ไหน...                           คริสยังไงมันก็ยังเป็นคริสอยู่วันยังค่ำ  เอาแต่ได้...



            คริสรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วปิดประตูเสียงดัง  ก่อนที่เค้าจะมานั่งบนฝาชักโครกแล้วพยายามสงบสติอารมณ์ที่ร้อนผ่าวจนแทบจะควบคุมไม่อยู่  คริสค่อยๆถอดกางเกงตัวเองออกอย่างช้าๆก่อนที่มือนั้นจะผสมผสานกับจินตนาการภาพของน้องจุนที่กำลังเล้าโลมเค้าอยู่  มือใหญ่ค่อยชักขึ้นเป็นจังหวะอย่างเบาๆ  หลับตาพริ้มพร้อมกับการมโนขั้นสูงสุดนี่คือสิ่งที่ดีที่สุดของคริสแล้วที่ทำได้เท่านี้  มือที่เร่งจังหวะนั้นค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ


            “อืมม อ่าา...อ่าา” เสียงครางเบาๆในลำคอทำให้คริสยิ่งเพิ่มจินตนาการภาพเข้าไปในสมอง  ภาพคนตัวเล็กในสภาพที่เนื้อล้อนจ้อนกำลังนั่งอยู่บนตัวเค้าแล้วโยกสะโพกไปมา เสียงหวานที่ครางกระเส่าในความคิดของร่างสูงยิ่งทำให้เค้ามาจนจะถึงจุดสูงสุด  ถ้าไม่มีคนตัวเล็กเปิดประตูห้องน้ำเดินทะเลอเข้ามาทำให้คริสชะงักนิดนึงแล้วรีบเอากางเกงขึ้นมาปกปิดมังกรใหญ่ที่พร้อมจะปลดปล่อยแล้ว  คนตัวเล็กกัดปากเหมือนควบคุมสติอารมณ์ก่อนที่เค้าจะเดินมาหาช้าๆแล้วจับรั้งต้นคอคริสเงยหน้าขึ้นเพื่อสบตากับคนตัวเล็ก


            “ทำไมไม่ฟังเหตุผลกันบ้างล่ะ??” คริสกลืนน้ำลายลงคอเพื่อควบคุมอารมณ์ให้ลง   นี่ไอ้คนที่มันกอดคอเค้าอยู่ตอนเนี่ย  ยิ่งทำให้ภายในร่างกายเค้าร้อนแทบจะคุมไม่ไหว   โอ้ยอีน้องจุนผู้ใสซื่อออออ  T^T


            “หะ..เหตุผลอะไร  พี่รู้ว่าน้องจุนต้องการอะไรไม่ต้องการอะไร  แต่ช่วยออกไปได้มั้ยพี่ไม่อยากทำให้น้องจุนเสียใจ...”


            “ถ้าพี่ไม่ทำน้องจุนจะทำเองนะ” คริสขมวดคิ้วกับสิ่งที่ซูโฮพูดแต่ยังไม่ทันได้รู้เรื่องอะไรก็ถูกริมฝีปากที่อวบอิ่มสีชมพูระเรื่อประทับรอยจูบทันที  คริสเบิกตาโพลงกับการกระทำที่จู่โจมของซูโฮแต่ไม่นานคนตัวเล็กก็ถอดรอยจูบออก


            “ก็ยาที่กินไปมันเยอะเกิน....ก็ต้องปลดปล่อยบ้าง”


            “.....”


            “แต่ฤทธิ์มันไม่หมดนะ  รู้ยัง”ซูโฮยิ้มกว้างออกมานั่นทำให้คริสยิ้มตามไปด้วย  คริสโน้มคอซูโฮลงมารับริมฝีปากของเค้า  จูบที่นุ่มนวลและอ่อยอิ่งทำให้ซูโฮแทบจะทรุดขาอ่อนลงแต่คริสก็ช่วยประคองไว้และให้คนตัวเล็กนั่งลงบนตักเค้า  คริสถอดจูบออกแล้วค่อยๆใช้มือลูบไล้ผิวเนียน  ก่อนที่คอยจะบรรจงจูบเบาๆตรงคอแล้วลงมาเรื่อยๆจนถึงไหล่เนียน


            “ตรงนี้ดีมั้ย??


            “ถ้าส้วมแตกขึ้นมาอุบาศว์แน่ๆอ่ะ”


            “อะไรกัน...คิดถึงขนาดนั้นเชียว นี่ชักโครกราคาเป็นหมื่นเลยนะไม่แตกหักง่ายขนาดนั้นหรอก” ซูโฮตบบ่าคริสเบาๆ  รอยยิ้มที่กว้างจนตาหยีทำให้คริสจุ๊บเหม่ง หอมแก้มด้านซ้าย  ด้านขวา  แล้วเอาหน้าผากชนกันเบาๆก่อนที่บอกคนที่นั่งตักตัวเองว่า น่าหมั่นเขี้ยว’ ซูโฮยิ่งยิ้นกว้างมากกว่าเดิมจนแก้มแทบปริ คริสบีบจมูกคนขี้อายเบาๆก่อนจะอุ้มขึ้นในท่าเจ้าสาวแล้วเดินไปวางที่เตียง  คริสประกบปากลงไปอีกครั้งแต่คราวนี้มันไม่ได้นุ่มนวลเหมือนแต่แรกแต่กลับรุนแรงแต่ไม่มากนัก ลิ้นร้อนที่ตวัดอยู่ภายในโพรงปากทำให้ซูโฮแทบทำอะไรไม่ได้เพราะคริส...จะคุมเกมส์นี้คนเดียว


            “อื้มมม อื้มมม”


คริสถอดรสจูบที่หยาดเยิ้มออกจากปากบางแล้วใช้ลิ้นนั้นเลียยอดอกของคนตัวเล็กอย่างชำนาญเพราะคริสรู้ว่าจุดนี้ คือจุดที่ทำให้ซูโฮเสียวมากที่สุด...


            “อ๊าาา!  อ๊าาาา!ตวัดไปมาอย่างซ้ำๆยิ่งทำให้คนตัวเล็กบ้าคลั่ง  คริสจะมั้ยนะว่าตอนนี้ยาที่คนตัวเล็กกินไปมันออกฤทธิ์เต็มที่แล้ว!!


            “พี่ฟานน้องจุนไม่ไหวแล้ว!!ซูโฮผลักคริสให้นอนลงแล้วขึ้นทับทันทีด้วยความที่อะไรมันก็เกิดขึ้นเร็วทำให้คริส (แกล้ง) ต้านแรงของซูโฮไม่ได้ ......เสียงหอบหายใจถี่ของซูโฮทำให้คริสกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะเอ่ยถามด้วยความใสซื่อ(?)            “เป็นอะไรครับ คนดี”


            “พี่ฟานช้าเกินไป!


            “อย่าตะคอกกันสิ....พี่ช้าตรงไหนมันก็ตรงทำเรื่อยๆแบบนี้แหละ”


            “ไม่อ่ะ...มันเหมือนพี่ฟานแกล้งน้องจุนมากกว่า พี่ฟานก็รู้ว่าถ้ากินยานั้นไปแล้วจะให้มาอ่อนๆ เบาๆแบบนี้มันไม่หาย ไม่เสร็จหรอกนะ” คนตัวเล็กพูดรัวๆแทบจะฟังไม่ออก  คริสแค่นหัวเราะในใจ ตีคิ้วสูงใส่คนตัวเล็ก


            “แล้ว...จะให้พี่ทำยังไงล่ะครับ  นอนเฉยๆแบบนี้หมันตายแน่ๆส่วนอีกอย่างน้องจุนก็...”


            “น้องจุนจะทำให้เอง...คลิปก็เคยดูมาบ้าง พี่ฟานก็เคยทำให้  ไม่ยากหรอกน่า อยู่เฉยๆไป!” ภายในร่างกายที่ร้อนจนแทบจะประทุของซูโฮทำให้เค้าบดขยี้รอยจูบเหมือนที่คริสเคยทำไว้  ซูโฮแทรกลิ้นเข้าไปในปากของคริสได้อย่างง่ายดายตวัดไปมาพร้อมกับที่มือข้างนั้นรีบถอดเสื้อกล้ามของเค้าและคริส  ในตอนนี้ทั้งสองไม่มีอะไรปิดร่างกายแล้ว  ซูโฮค่อยๆเลื่อนหน้าลงมาที่ยอดอกของร่างหนาก่อนที่จะใช้ฟันขบเบาๆ


            “อ่ะ อ๊าา”  เสียงครางทุ้มเบาๆในลำคอทำให้คริสแทบจะปิดหน้าตัวเองไปด้วยซ้ำ  เผลอทำเสียงทุเรศแบบนี้ได้ไงกันเนี่ย  ซูโฮเลื่อนลงมาต่ำจนถึงจุดสามเหลี่ยมเค้าใช้มือกอบกุมส่วนนั้นของคริสพร้อมกับลูบไปมา ลิ้นที่ยังคงตวัดเลียไปเรื่อยๆรอบสะดือทำให้คริสเกร็งหน้าท้องไว้หลายครั้งเพราะความเสียว   นี่แน่ใจนะว่าแค่ดูเฉยน่ะๆ  นี่มันเรียกชำนาญแล้วเว้ยยยยยย  มือเล็กนั้นค่อยๆเปิดกางเกงของคริสออกอย่างช้าๆเผยให้เห็นแท่งร้อนที่ขยายเต็มที่แล้วซูโฮใช้ลิ้นตรงปลายเล็กน้อย แล้วอมเข้าไปในทันที  ลิ้นร้อนขบเม้มส่วนนั้นทั้งๆที่เป็นครั้งแรกที่ทำแบบนี้ขนาดมันใหญ่จนแทบแก้มปริออกมาแต่ซูโฮก็ทำได้ดี  คริสเชิดหน้าขึ้นทั้งที่มือด้านขวากดหัวคนตัวเล็กเบาๆกับมืออีกข้างที่จิกผ้าปูเตียงจนแทบขาด


            “อื้มม อื้มมม” เสียงซูโฮที่ดูดแท่งร้อนดังออกมาจากปากของคนตัวเล็กทำให้คริสแทบคลั่ง   เสียงร้องซี๊ดปากดังเป็นระยะจนในที่สุดซูโฮถอดปากออกจากแท่งร้อนที่มีน้ำปริ่มๆปลายมังกร  คริสพักหอบหายใจถี่รัวร้องฟู่ออกมาก่อนที่หูนั้นจะได้ยินเสียงซูโฮบ่นอุบอิบเบาๆ


            “ยังไงต่อไปนะ....เสียบเลยรึว่าอะไรว่ะ โอยน้อออ”คนตัวเล็กยีผมไปมาหน้าตาตึงเครียดทำให้คนที่หอบหายใจถี่เมื่อกี้ยิ้มขำให้กับความพยายามที่มาจนถึงจุดนี้ได้ คริสจับตัวคนตัวเล็กให้นอนในท่าเดิมแล้วก็ขึ้นคร่อมทันที                                 

           มีความพยายามแต่พี่ฟานยังถือว่าอ่อนหัด....!!


            “ดูจบมั้ยไอ้คลิปที่บอกน่ะ”


            “มะ..ไม่ ก็มันไม่เห็นมีอะไรนี่ คิดว่าจะง่ายกว่านี้ซะอีก”ซูโฮทำปากยู่ใส่ร่างสูงทำให้คริสบีบจมูกเบาๆ ก่อนที่จะใช้ลิ้นนั้นแทรกเข้าไปในโพรงปากหวานนั้นอีกครั้ง ความหวานหอมนุ่มละมุนทำให้สติของซูโฮแทบหลุดลอยไปลิ้นอุ่นๆแต่เหมือนมีรสหวานผสมอยู่ด้วย  ลิ้นนั้นค่อยๆเลื่อนลงมาจนยอดอกสีชมพูอีกครั้งทั้งขบ  ทั้งเลีย  ทำให้ซูโฮแทบบ้า มือที่ไม่เคยอยู่นิ่งค่อยๆลูบแม่งร้อนของร่างบางไปมาจนเค้าเลื่อนมาแล้วจัดการครอบคลุมส่วนอ่อนไหวนั้นทันที ซูโฮเกร็งขาหนีบทำให้คริสต้องจับขาแยกออก คริสอมส่วนนั้นไว้ไม่นานมืออีกข้างเค้าก็เลือนไปหยิบเจลหล่อลื่นที่อยู่บนโต๊ะข้างเตียง  คริสลุกนั่งชันขาก่อนจะบีบเจลหล่อลื่นไปที่มือแล้วเบิกช่องทางสีหวานนั้น          

           “อ๊าา..อ๊าาา”เสียงหวานร้องขึ้นทันทีเมื่อคริสใส่นิ้วเข้าในทางนั้นเป็นนิ้วที่สาม  สามนิ้วนั้นชักเข้าออกเป็นจังหวะจนเสียงครางของซูโฮเริ่มดังขึ้น


            “อ๊าาอ๊าาา!  อ๊าาา!!


            “เจ็บมั้ย?


            “มะ..อ๊าา ไม่เจ็บ” คริสพยักหน้าเบาๆก่อนที่เค้าจะเอาขาซูโฮขึ้นพาดไหล่ตัวเองแล้วใส่แท่งร้อนนั้นเข้าไปในช่องทางสีหวานทันที  ขยับโยกตัวช้าๆเพื่อให้ร่างบางปรับตัวได้เสียงครางกระเส่าที่ดังตลอดเวลาทำให้คริสแทบหยุดหายใจ ทั้งการตอดรัดของช่องทางนั้นมันก็ยิ่งหยุดไม่อยู่  เร่งจังหวะเรื่อยๆจนซูโฮจิกไหล่หนาเบาๆและมันก็แรงขึ้นจนเกิดรอยเล็บ 


            “อ่ะ!  อ่ะ!  อ่ะ!


            “อ๊าอ๊าอ๊า” คริสเปลี่ยนท่าจับเอวซูโฮให้นอนในท่าคลานก่อนที่เค้าจะใส่แท่งร้อนเข้าไปอีกทันที  จังหวะเร็วที่คริสโยกตัวแทบทำให้ซูโฮตั้งหลักไม่ทัน  คริสพรมจูบทั่วแผ่นหลังขาวทั้งยังสร้างรอยรักไว้หลายจุดแต่มันก็ยังไม่ได้ทำให้คริสหยุดได้เลยแม้แต่นิด


            “อ๊ะพี่ฟาน!  หย..!! อื้ม!


คริสไม่เปิดโอกาสให้ซูโฮที่กำลังพูดอะไรบางอย่างเอ่ยออกมา  ลิ้นร้อนนั้นเค้าไปแทนที่เสียงพูดทำให้ซูโฮพูดไม่ออก  จังหวะที่เร็วและแรงทำให้เสียงลมหายใจหอบถี่ของทั้งสองดังขึ้นแข่งกัน คริสเอาคางมาค้ำไว้บนไหล่ซูโฮอย่างเหนื่อยอ่อน มือหนาที่คอยประคองเอวบางไม่ให้ล้มยังคงจับไว้อยู่ก่อนที่คริสจ้มตัวนอนทับซูโฮเต็มๆ คนตัวเล็กที่เอามือค้ำเตียงหมือนคนวิดพื้นก็ไม่ไหวล้มลงทันที เสียงหอบที่เหนื่อยล้าของทั้งคู่ดังทั่วห้อง  คริสจูบอย่างอ่อนโยนที่ต้นคอหลังของซูโฮก่อนที่เค้าจะพูดออกมา


            “ออนท๊อปให้พี่หน่อยนะครับคนดี”


คนตัวเล็กที่หลับตาลงเพราะความเหนื่อยล้า ยกเปลือกตาที่หนักอึ้งขึ้นแล้วเหลือบไปมองหาคนตัวสูงแล้วเอ่ยขึ้นด้วยเสียงที่แหบพร่า


            “น้องจุนไม่รู้จัก..” คริสยิ้มบางๆและไม่อธิบายให้ซูโฮฟังแต่กลับพลิกตัวให้ตัวเองนอนในท่าสบายหลังจากอุ้มซูโฮให้นั่งอยู่ตรงเอวของตัวเอง


            “ใส่นี่..แล้วก็ลองโยกเอง  ได้มั้ยครับ?


ซูโฮกัดปากเล็กน้อยแล้วทำตามอย่างว่าง่าย  มือเล็กค่อยๆสอดมังกรยักย์ที่ตั้งผงาดเองและก็โยกตัวอย่างช้าๆ มือของร่างหนานั้นไม่อยู่นิ่งเขี่ยตุ่มบนยอดอกอย่างสนุกมือยิ่งทำให้คนตัวเล็กเสี่ยวซ่านมากขึ้น


            “อ่ะอ่ะอ่ะ!


            “อื้ม!  อื้มม” ซูโฮเชิดหน้าขึ้นเพดานเพื่อปลดปล่อยความเสียว  เร่งจังหวะมากขึ้นเพราะปรับตัวได้แล้วไม่นานักน้ำรักของซูโฮก็เปรอะเปื้อนเต็มหน้าท้องคริสทันที


            “อ๊าาาาา”


ความเหนื่อยอ่อนยิ่งเพิ่มเข้ามากขึ้นแต่จู่ๆ คริสก็ลุกขึ้นแล้วอุ้มร่างบางไปตรงหน้าต่างที่มีผ้าม่านปิดอยู่  คริสวางซูโฮให้ยืนแต่มือของเค้ายังคงประคองเอวเล็กนั้นอยู่จัดการใส่แท่งร้อนอีกครั้ง  มืออีกข้างค่อยๆเปิดผ้าม่านออกเผยให้สีขาวละเอียดอ่อนที่กำลังตกลงมาจากท้องฟ้าในยามค่ำคืนซูโฮหันไปมองนาฬิกาที่แขวนตรงหัวเตียง เวลาในตอนนี้เกือบจะตี ย้อนไปตอนกลางที่ดูข่าวอยู่กองถ่ายละครของคริส  เค้าบอกว่าช่วงเวลานี้คือเวลาที่หิมะจะตกในรอบปี  หิมะแรก....


            “เห็นหิมะแรกมั้ย” เสียงพูดกระเส่าเป็นจังหวะตามแรงโยกทำให้ออกมาไม่ชัดนัก  ซูโฮพยักหน้ารัวพร้อมกับหยดน้ำใสๆที่ไหลออกมาจากดวงตา


            “เห็นครับ...น้องจุนเห็น...”


            “รู้ใช่มั้ยว่าพี่หมายถึงอะไร??


            “ระ..อ่ะรู้” คริสยิ้มกว้างกับความน่ารักของคนตัวเล็กก่อนที่เค้าจะจับหน้าของซูโฮให้หันมาหาเค้าบอกเบาๆก่อนจะประทับรอยจูบที่นุ่มนวลลงไปทันที  ความช้าและอ้อยอิ่งทำให้ทั้งสองคนแทบจะสำลักความสุขออกมาด้วยกัน  คริสค่อยๆถอดรสจูบออกแล้วค่อยๆเลื่อนหน้าไปใกล้ๆหูของร่างบางที่ตอนนี้แดงจนเห็นได้ชัดแล้วเอ่ยขึ้นมา

            “ถ้ารู้อย่างนี้แล้ว.....ไม่เช้าไม่นอนนะครับ ^^




ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

#ฟิคคืนนี้อยากได้กี่ครั้ง chanbaek nc 18+ (CH.06)

#ความจิตตระกูลปาร์ค YOONMIN NC18+ (CH.01)

#โฮสท์หื่น HUNHAN NC 18+ (CH 6)